Is Saint-Guilhem echt een van de mooiste dorpen van Frankrijk?

Pourquoi dit artikel zal je van dienst zijn

Je bezoekt graag middeleeuwse dorpjes. Je hebt er al veel bezocht.

In Frankrijk, Italië, Spanje. En elders.

Zo erg zelfs dat je er een paar bent vergeten.

Omdat je gewoon niet bleef hangen op de dag dat je daar aankwam.

Kan dit jou overkomen in Saint-Guilhem?

Ik durf te wedden dat nee! Dit artikel zal u overtuigen.

Waarom is dit dorp mij dierbaar?

Ik ontdekte dit dorp toen ik student was, in de XNUMXe eeuw. Tijdens mijn studie toerisme in Montpellier, om gids te worden, moesten mijn kameraden en ik me voorbereiden op een bezoek aan dit dorp.

Vervolgens doorzocht ik bibliotheken en boekhandels op zoek naar informatie en anekdotes die mijn publiek ooit zouden kunnen boeien.

Zonder ooit naar het dorp te komen. Ik had geen auto. Ik weet niet eens of er op dat moment een bus reed tussen Montpellier en Saint-Guilhem.

De grote dag brak aan. Ik had koorts. Maar het was een succes. Mijn leraren waren overtuigd. Ik had mijn weg gevonden.

In mijn herinnering heb ik hier voor het eerst rondgeleid. Het heeft me veel gemarkeerd.

Saint-Guilhem is in de eerste plaats een site.

Om in Saint-Guilhem te komen, moet je langs een rivier lopen, de Hérault.

Hier eindigt een beekje, de Verdus, zijn loop in de Hérault die Guilhem, graaf van Toulouse, lang geleden, in 804, een abdij stichtte.

De Verdus was ooit veel indrukwekkender; Hij was het die de vallei groef, waar het dorp en zijn abdij zich bevinden, over de berg die het vandaag omringt.

Saint-Guilhem is dan een dorp.

Een hoofdader leidt van de rivier naar de abdij. Langs deze straat staat een reeks prachtig gerestaureerde gevels, gemaakt van kalksteen dat in de zon een gouden tint krijgt.

Een paar lokale ambachtswinkels trekken in het seizoen bezoekers. Laten we de tijd nemen om te wandelen. Geen haast.

Je moet een stukje weg om te genieten van een prachtig uitzicht over het dorp. Volg mij, ik weet waar ik heen moet om je ogen te betoveren.

Hier zijn we. Dus ? Ja, je ziet het, het uitzicht is geweldig.

Saint-Guilhem is eindelijk een abdij

Trouwens, waarom Saint-Guilhem-LE-Woestijn ?

De Woestijn, zo kwalificeerden we in de middeleeuwen de onbewoonde plekken waar een religieus (onze beroemde Guilhem wat ons betreft) besloot zich terug te trekken.

Luister de stilte van de kerk. Kijk omhoog, kijk naar de Romeinse gewelven. Eenvoud. Grandioos.

Verlaat de abdijkerk niet zonder het relikwie van het Ware Kruis te hebben gevonden. Zij was het die het succes van het klooster maakte door donaties aan te trekken van de gelovigen en andere pelgrims die op weg waren naar Compostela.

Wat een geluk, hier is het klooster (gedeeltelijk) bewaard gebleven. Loop er omheen, en ook daar, kijk omhoog. Hier zijn de overblijfselen van het kasteel van de reus die over je uitkijken.